Dag liebe Leute!

Na een hele drukke dag, eindelijk even ontspannen bij het huis van Helena en Georgy…

Vannochtend in een hectische stress vertrokken naar Rimavska Sec, waar we direct moesten beginnen aan ons programma. Gelukkig hebben wij een goed improvisatievermogen en met een beetje teamwork, kwamen we er wel!

We begonnen met het leren van een Nederlands lied; ‘Zoek eerst het koninkrijk’. Uiteraard hebben we deze ook in canon gezongen en bij de meeste klassen was dit een groot success.

Na dit lied hebben we het heartdrama gespeeld. Hiermee vertelden wij de kinderen, dat je je hart niet ‘zomaar’ weg moet geven. Wanneer je gekwetst wordt en je hart gebroken is, geeft Jezus je een nieuw hart. De meeste kinderen begrepen het, en sommigen vonden zelfs herkenning.

Daarna hebben we aan de hand van de posters van Marianne, de kleuren van het armbandje uitgelegd. Deze kleuren symboliseren de bijbel in 6 kleuren. Het armbandje vorig jaar ook gemaakt op deze school en het was gaaf om te horen dat sommige kinderen het armbandje nog hadden. Zo zien we echt resultaat van het werk wat hier vorig jaar is gedaan…

In totaal hebben we 7 groepen gehad en enorm genoten van de liefde en de aandacht van de kinderen. We moesten zelfs handtekeningen uitdelen!!!

Op deze school kregen we ook te eten, tussen de andere kinderen. Het was alweer vermicellisoep, aardappelpuree met ein schnitzel, saladesoep en een warme banaan (voor de vitamientjes). A. V. heeft hem zelfs meegesmokkeld in een servetje in zijn tas. Tsja…

Stefan de directeur van de school, heeft ons daarna rondgeleid in de zigeunerwijk van het dorpje. Wat een heftige ervaring weer, zoveel armoede en leed. En voor ons is het dan ook echt niet te begrijpen, dat die mensen er zelf voor kiezen… We kunnen ons verhaal niet ondersteunen met foto’s, want we mochten hier niet fotograferen.

Onze hoofden lopen over van ervaringen en shockmomenten, dus het was heerlijk dat we aan het eind van de middag even tijd voor ons zelf hadden. Anne Marie, Aline en Andre zijn met Helena naar een bejaardentehuis gegaan, en wij als jongeren (incl. Johan) zijn een stuk gaan wandelen. Ver kwamen we niet, want na een paar meter lagen we al in het gras te luieren en van het uitzicht te genieten. Het is hier namelijk echt supermooi! En lekker weer,, (Niet om jullie jaloers te maken hoor, maar wij hoorden allemaal regenverhalen van het thuisfront)

Helaas moeten we ons verhaal hier afkappen, want er staat ons (alweer) een heerlijke maaltijd te wachten. Helena zal voor ons koken. Dit wordt overigens onze eerst avondmaaltijd, want die hebben de vorige avonden maar overgeslagen…

Het is trouwens echt superleuk om al jullie reacties te horen en te lezen, dank jullie wel hiervoor! Ga zo door,,

Viszlat

Oke, nog een paar wist-je-datjes dan:

· Andre weer niet kan stoppen, vogels te spotten.

· En wij ze dan nog bij naam moeten leren ook…

· Aline op de heenweg alleen maar heeft liggen slapen

· En als ze niet sliep, reed

· En dan hele files veroorzaakte omdat ze geen rechts kent.

·